ang unang araw.

nais kong ibahagi sa inyo ang mga pangyayari sa unang araw ng aming cadet officer candidacy course o cocc for short.


ang unang araw ng cocc.


nagising ako ng mga alas-dos ng umaga, at gumawa ng pre-calculus guide card. naicip ko ang cocc ko. pero noong mga oras na iyon, ang priority ko is yung pre-calculus talaga. pero hindi ko maalis yung excitement ng first day. haay.

pero at that time din, parang nag-dadalawang isip pa rin ako sa papsukan ko. alam niyo yung feeling na sobrang hectic na nga yung schedule mo, dadagdagan mo pa ng activities. napakabaliw talaga. pero okie lang yun. alam kong malalagpasan ko rin yun, sus, sa bilis ba naman ng oras.

ayan na, dumating na ung 5 am. kelangan ko nang maghanda. pero si mark, nagtext. nagpapaprint daw ng guide card nila. grabe. kung ako nga desyn lang nagawa ko eh. pero okei lang. naka-computer dn naman ako nung time na yun.

so umalis na ko ng bahay. dumating ako dun mga 6:05 am. late na yun. dapat 6 am nandun na kame. so un, pinagform na kami nung 6:15 am. tapos... ay! nga pala.. military secrecy!! :D sorry, hindi ko makukwento. neophyte pa naman ako. kung yun man ang term.

tapos akala namin, wala kaming form sa hapon, yun pala, meron. nagulat kami, kasi hindi naman sinabi ni sir abad na meron. so ganon na nga. dumating na yung hapon. nag-formation na kame. tinuro ulit yung mga tinuro kaninang umaga, tapos yun. hanggang dun lang. :D basta, ang saya kanina.


never never quit!!


haay. test paper checking day din namin ngayon. at hindi ko alam ang mga grado ko sa exam. excused kami sa mtap buong araw. adjustment period ko pa lang kanina. nabigla ako sa mga tanong! buti na lang andun si maam miranda para tulungan kami, especially ako. nakalimutan ko na kasi yung mga chuva sa algebra eh. katulad na lang nung geometric progression, series, and the chuvas. yon.

brain-bleeding talaga.

tapos hindi ko pa alam yung mangyayari bukas! kasi contest na yun. so sorry na lang talaga kung biglang... you know. bagsak. hehe!

dapat pala nag-check na lang ako ng test papers. :]


ang bilis nga ng panahon. parang kahapon lang talaga january 18. NYEH! haha. ahmm. ewan. sana mabilis rin ang panahon sa cocc. kasi, ewan. pero sana ma-enjoy ko rin.


walang kwenta noh? pagkatapos kong sabihin na nais kong ipamahagi ang mga nangyari sa unang araw. biglang secret na lang talaga. waha! =)


ayan tuloy, hindi ko nagawa yung mga dapat kong gawin na projects. alis na nga ako, para magawa ko na!


gudluck sa mga mag-e-mtap bukas! kaya niyo yan! yebah! :)
haha.

tired!!

sobrang pagod na ko. as in. pagod. talaga.


iba nga naman ang science high school. sabi nga ni mrs. briones nung orientation, "you'll be having sleepless nights here." oo, inisip ko na totoong "sleepless", pero ang interpretation ko sa "sleepless" nung mga panahon na yon, mababawasan lang naman yung hours ng pagtulog mo. pero yun pala, ni-literal nga! my gulai. as in walang tulog!


tulad na lang nung usual na cramming mode namin sa term paper. noong september 15 pa binigay yun, pero, nung sabado lang namin ginawa - january 6, 2007. ang galing noh? halos di nga kami natulog ni ederlyn eh. pero imbis na mainis, para sa kin, nag-enjoy pa ko. bakit? experience yun eh. nakakatuwang experience. haha.


january 8, filipino time. nag-alala kami ni ederlyn kasi may kulang kaming isang part, yung pansariling talaan. pero inisip namin na wala nang pag-asa. pano ba naman kasi isusubmit na. doi. tapos yun nga, pinasa na namin. pero, nung uwian, pumunta si sir dawe sa min, sabe, may nakaalala daw ng sinabi niya last year, na pwede i-submit hanggang 11.59 ng gabe, kasi nga naman, january 8 pa naman yun (oo nga naman!), so yun, natuwa kami siyempre.


pumunta kami ni ederlyn, kristoffer at joseph sa bahay ko, at don itinuloy yung kulang sa term paper. tapos ki-norrect din namin yung mga may maling spelling. tapos nun mga 9 pm, nag-proceed kami sa mcdo barangka , at doon nakipagkita kay sir dawisan. yehey! tapos na rin ang isa sa mga pasanin ng mga estudyante.


there are people na over mag-react. katulad na lang nung isang species na itatago natin sa pangalan na wansit. si wansit ay isang species na kinaiinisan ng marami. hindi ko lang alam kung pati mga kaibigan niya kinamumuhian na rin siya tapos, feeling close pa sa mga students, kung magpagawa ng mga projects ng anak niya, kala mo kung sinong mabait na basta basta na lang magpapagawa. epal noh? walang choice, kung hindi kame papayag sa mga pinapagawa nun, magagalit yun, tas sasabihin ayaw mag-share ng talent. so talaga kelangang pumayag. and this eerie creature scolded us kanina. she's soo annoying. i really hate her.


:)


what was that brain-slash-nose-bleeding physics test for? haha. sobrang hirap. inde. nakakalito. yung iba nakalimutan ko na eh. haha. peace sa makabasa. T_T =)


ang zoology. isa sa mga pinakamasaya-slash-mahirap na subject. masaya, kasi ang cool mo pag sinabi mo yung mga terms don, halimbawa, tumatama ang distal phalanges ng meta/carpals ko sa keyboard na to. o diba? haha. second, nakakatuwang isipin na mayroong teacher na parang puro homework lang ang ibinibigay, pero may natututunan ka naman. ang galing. nakakaaliw. hindi ko alam, pero totoo nga ang sinasabi nilang may matututunan ka sa kanya. pinakamahirap kasi, ang daming imememorize. yung skeletal system nga, sabi nila, yun pa daw ang pinakamadali. may gulai, pano pa kaya yung iba? sheesh.


SINGIT LANG!! sa mga taong iniisip yung "yon", please lang. hindi na nakakatuwa. kala niyo lang nakangiti ako kapag sinasabi niyo yun, pero hindi niyo alam na nakakainis na minsan. lalo na when you talk about the person in front of him/her. kaya nga ako nag-walk-out kanina eh. bastos siya, edi bastos din ako. diba? hehe.


wala lang. kahapon pa ko wala sa mood. hindi ko alam kung bakit hindi ko masabi-sabi sa mga kaibigan ko yung mga problema kong personal. ewan. meron kasing tao for that thingy. pero ang masama don, hindi ka na niya pinapansin. ewan. ang galing kasi mag-advice eh. hindi ko nga lang makausap. wala nang contact. paalis na eh. ewan. bahala na nga si tanga.


ang fac. room. also known as faculty room. haha! ang ano ng mga isip niyo ha. hmm =) ang saya nga gamitin nung term eh. nakakatuwa. natutunan ko sa spcp yun! biro mo mga paulinians ganon na pala. haha! katulad na rin nung naki-fac ako dun - naki halubilo sa mga teachers. o kayo ha. pati na rin yung nag-group work kami sa fac room - pumunta kami sa faculty room ng mga groupmates/kaibigan ko. haha! corny.


yehey! ang glaing. cocc na. sa january 19 hanggang march 31. excited na ko. :)


sige, hanggang dito muna. tinatamad akong mag-post eh. baibai!

happy 2007

happy new year. :)

first post for 2007. i'm supposed to be in school right now, but mamita woke up late - 7.03 am. and hello. gusto pa niyang pumasok ako. whadda? sabi ko, 'papapasukin pa kaya ako ng guard?!?!' in a raised voice. hello. kung ibang studyante nga na malakas sa guard hindi pinapapasok 'pag late, ako pa kaya? ang init talaga ng ulo ko sa kanya ngayon. fudge, what would i miss?

• mawawalan LANG naman ako ng grade sa group recitation sa zoo.
• mawawalan LANG naman ako ng plus points sa pre-cal. kasi diba, when you have no records of being absent, you'll be getting a plus 5 in somewhere. ahaha.
• wala LANG naman masusubmit yung grupo namin sa mapeh na mga pictures.
• masasayang LANG naman yung ilang araw ng pagpuyat ko doon sa physics research na yan.
• hindi LANG naman ako makaka-take ng tatlong chapter test sa mapeh.
• hindi ko LANG naman masusubmit yung fabric conditioner ko sa chemistry at yung index card ko sa pre-cal.

grabe. yun LANG naman, DIBA?? =/

umiyak talaga ako kaninang umaga. it may not be a big deal for some, but for me, it's really one. kailangan kong humabol no. pababa ng pababa ang grades ko. i've become grade-conscious. hindi ba halata? haha.

i hate this day. no. i hate... haha! wag na lang. inaasar ko nga nanay ko eh. rinding-rindi na siya sa kanta ng spongecola, my all-time favorite NAKAPAGTATAKA. it's been playing on my media player for more than one hour now. siguro nga rinding-rindi na nanay ko. ayaw niya lang sabihin sa kin na sobrang nagsasawa na siya, kasi nga, wala ako sa mood. at alam niya na wala ako sa mood. so pinagbibigyan niya lang ako.

i'm so evil. yes, i know. buti na lang, i'll be at school during their dismissal. i'll be passing my physics paper. and buti na lang, ederlyn has passed my index card.

HOPEFULLY, makakapasok na ko bukas. HOPEFULLY, maalala na ng nanay ko na may pasok. HOPEFULLY, hindi na siya malelate ng gising. HOPEFULLY, hindi na ko maiinis sa kanya.

pero may good side naman yung araw ko ngayon, siyempre kailangan niyang bumawi sa kasalanan... err, not kasalanan. uhh accident? haha. ok whatever. di naman siya kasalanan eh. di naman sinasadya, i mean i'm wrong too, on blaming her for that stuff. whatever. hindi namam niya sinasadya yun. basta, siyempre, kelangan niyang bumawi sa thingy na yun. she'll be buying me krispy kreme! haha. :) parang suhol ba (if that's the right term)? :)

(ang labo ko noh? after getting irritated at my mom, parang babalik din sakin yung sisi. sheesh. BLEH! =p)

laiza's absent too! haha. akala ko lang absent ako. ok lang pala maging absent. pero ayoko sabihin sa mamita ko. kasi, baka mawalan ako ng krispy kreme. haha!

ookk. so let me share with you what happened yesterday.

ederlyn, kristoffer, laiza, joseph and i did our physics research chuva blah in our house. sobrang cramming to the max. pinagtulungan namin sagutan yung physics. fortunately, we were able to finish ONE. it was about forces and velocity, and the blah. and we went to nory's place. and we watched the omen.

THE OMEN. it was a good movie. GREAT story plot. it was about a young boy named Damien, who was born to be the anti-christ. a thing which his "parents" did not know. actually, hindi niya talaga parents yung parents niya sa movie. his mother, ayy mali, sabi nga ng pari, ITS mother is a monster. a devlish one. tapos there are these shattering events which will "kinda" reveal to his father, who is an ambassador to G. Britain, that he is the one. why "kinda"? because only his family knew that he was the one. not everyone in the world. nakakainis nga yung father eh, kasi dun sa mejo beginning, there was a priest named Brennan who already warned the father na his "son" was the anti-christ. pero he did not believe. sa bagay, no offense, if i were the father, i wouldn't believe RIGHT AWAY. later in the movie, father Brennan told the father that he should go to the city of Megiddo, in the walled city of Jezreel, and find a person named Bugenhagen (haha. memorize.) who will tell the father how to kill (stop) Damien.

tapos, Father Brennan told the father of Damien to do it, so God will save him from eternal damnation, and he also wanted to save the father. haay, para di kayo malito, the father of damien is Mr. Thorn. Robert Thorn. so Robert did not listen to father brennan, AGAIN. tigas ulo noh? :)) tapos nakakaawa. sabi ni father brennan that they'd spend eternity together in HELL (this is my favorite scene in the movie). tapos he died (father brennan). ang ganda ng pagkamatay niya, as in first-time in movie history. BETTER WATCH IT to know how.

tapos, skip skip skip. the other parts aren't really important. let's go to the part where robert met bugenhagen.

so the only way to stop the anti-christ is through, of course, killing him. damien. killing damien. merong first knife na kailangan yun ang unang isaksak dun sa bata. then meron pa ibang knives, four or five, i think? tapos, eto naman si contrabidang robert (haha!), he thought it was insane. eh he already saw the signs na yung si damien na nga ang anti-christ eh (at that point ha.). napaka... EWAN!! =) tapos dapat daw, patayin niya si damien sa loob ng church (how ironic), and spread the blood of damien on the altar of God).

tapos yun na nga, he brought damien into the church. tapos damien was screaming like it were the last few hours of his life (haha. last nga ba? you'll get me when you watch the movie.). tapos, while holding the first knife, robert was praying the "Our Father". tapos...

PANOORIN NIYO NA LANG!.. i liked the ending. i guessed it even before it was shown. and i was right. haha. :))

the movie was "kinda" like final destination, kasi nakakadiri yung mga pagkamatay nung ibang characters, pero enjoy, kasi may art. haha. it's not scary, as you think. pero there are some - some nga ba? or one lang? - parts na nakakagulat. ewan. nagulat ako eh. pero hindi siya scary. tapos if you love red, you better watch it talaga.

ang cute pa naman ni damien. aww.

the scariest part - ayy. 'eeriest' pala - of the movie, FOR ME, is yung sa simula. kasi, the archbishops were having a meeting ata about the signs of the armageddon. tapos they showed stuff about the six angels (book of Revelation). and they showed the signs in modern times. basta. it's eerie, cause i find them like, "oo nga noh, true nga." :))

the 'parang-tanga' part of the movie FOR US is when the first yaya of damien made suicide in front of many people. she hung herself, tapos dedicated this suicide to damien, and she was smiling, parang tanga talaga!

"damien, this is for you. this is for you damien!" - and boom. she jumped off the edge. haha!

epal ba ko? kasi baka sabihin ng iba, hindi naman sinabi na i-share ko yung movie eh. tapos baka yung iba naman, kinuwento ko pa, kung hindi rin naman ishe-share yung ending. haha! magaling ako sa suspense. promise, it's worth watching. wala lang. blog ko naman to eh. bakit ba. :))

oww. it's almost lunch. gotta go. bye! watch the movie ha? :)