cramming!
so sa hinaba-haba ng oras ng free time ko, simula nung friday (half-day kami noon).. hanggang ngayon, ay wala pa rin akong ginagawang matino, aside sa pagpapapagod sa mata ko sa kakahanap ng mga sagot sa zoology homework namin (na 9 pages, at puro tungkol sa bones). imagine, hindi ko pa tapos hanggang ngayon. ibahin niyo ako sa iba kong kaklase, na masisipag, at mga expertong mag-manage ng time!! wuhu!!
birthday na ng aming adviser na si mrs. mangaliman bukas, na unfortunately, galit pa rin sa amin. grabe kanina, nung mga bandang 6:00+ ko na nabuksan ang fone ko, at nakita ko yung mga messages ng dalawa kong kaklase na sina anne at nory, na nagtatanong kung sino ang pwedeng bumili ng cake para nga sa kanya. so ako, gusto ko sanang bumili, kaso c papito, nasa divisoria, bumibili ng mga kachorvahan namin sa buhay. haha! so wala akong kasama, until nung naisip ko na what if ako na lang ang bumili ng cake? tapos kasama ko si nory? tutal, malapit lang ang bahay niya sa amin, at sigurado naman na papayag ang mamita ko na bumili ng cake para nga sa adviser namin. pumayag naman, at partida, alam pa niya na galit sa amin ang adviser namin na iyon. ang galing nga eh. mahal ko mamita ko. YEHEY *JOSEPH*, haha!
so sinabi ko kay nory na payag ako, pero sasama dapat siya. umalis kami at about 7 pm. tapos dapat tutuloy kami sa goldilocks sa barangka. pero sabi ni mamita, sarado na iyon ng ganoong oras. so no choice, sa sm kami pumunta.
sa goldilocks kami tumuloy, pero tumingin kami sa red ribbon. AY SOSYAL! ang mamahal ng cakes doon. 5oo lang ang dala ko, at hindi kasya yun sa mga cakes ng r.r. nauwi kami sa goldilocks, at pinili ang triple blah blah. hindi ko alam pero ang flavor yung chocolate. in fact, tumawag pa kami ni nory kay gempyl, kasi meron akong gusto. meron din gusto si nory, kaya hindi kami makapagdecide. yung akin kasi, mas stylish ang dating, pero yung kay nory, mas masarap ang dating, so nanalo yung kay nory. pero yung sa kung anong message ang i-susulat doon sa cake, ako ang nanalo! hehe:
Mrs. Mangaliman,
Happy Birthday!
Love, 3A
P.S.: We're truly sorry.
oh diba? hehe. kinakabahan ako sa magiging reaction niya doon sa cake. kung yung letter nga na ginawa namin, hindi niya binasa, paano pa kaya yung cake? pero naniniwala ako na hindi niya ma-re-resist yung temptation ng cake. cake yun eh. mahal yun. higit na mahal kaysa dun sa mga cartolinang ginamit namin.
OPINION KO LANG TO HA? hindi ako naniniwala na hindi niya binasa yung letter. in the first place, paano naman niya malalaman na sorry letter yun, kung hindi niya binuksan yun, diba? malay niya, report lang pala yun, pero in fairness, kung report man yun, ang sosyal ha. nakatali pa. hehe.
anyway, mayroon kaming three activities for our filipino portfolio. as expected, wala pa akong nasisimulan. ang galing, hindi ba? :) tapos may design pa iyon. hehehe.
kinakabahan ako bukas, parang may mangyayari pero hindi ko pa alam kung ano iyon.
-mag-absent na lang kaya ako bukas?
ay wag. hindi pwede. maraming makakamiss sa akin. BLEH!! asatots. ang yabang naman nito.
kanina, may nalaman ako. wala lang. kung ano man yung nalaman ko, ang galing ko talaga. hindi nga, totoo. matagal ko nang nararamdaman yun. at na-confirm ko ngayon lang na totoo pala yun. at nahuli ko pa yung informant ko, kasi noong una, ayaw pa niyang sabihin eh, eh in one point ng pangungulit ko, nadulas, ayon. BISTO! :D
-->kung sino ka man, don't worry, hindi ko ipagsasabi iyon.
ang lapit na talaga ng christmas party. speaking of christmas party, ang cute. ng isusuot ko. wala lang, para sa akin cute siya. color green, na olive. hindi yung gusto kong green na light, kasi hindi bagay sa akin ang ganoong kulay. basta, surprise na lang. first time niyo makikitang mag-ganon ako. waher!!
kanina, nag-soundtrip kami ng kapatid ko. sa kwarto. nagandahan ako sa song ni panky ng pda, yung "behind those eyes". baduy na kung baduy, jologs na kung jologssss. pero para sa akin, cool ang jologs para sa inyo. *huh? gets? :D*
ang daming LOVE SONGS ngayon na nakakrelate ako. haha. does that mean may love life na ako? no. not necessarily. nyek!
ayan, bumalik na naman siya. ang galing ng timing. gusto ko na siyang makita. miss ko na siya. it's been 2 years since i last saw him. did i actually see him? no, erase, erase. it's been 2 years since i last felt his prescence. tama naman diba? iba ang 'see' sa 'feel (his prescence)' - pwedeng hindi mo makita ang nafi-feel mo. katulad ng multo. diba?
minsan, malabo rin akong tao. minsan, weirdo ako. yung tipong kakausapin ang sarili sa blog. tapos magpaparinig, pero hindi mo naman maisip kung sino ang pinaparinggan ko. hehe. mahilig rin akong mangbitin. maraming naiinis sa akin sa ganong ugali ko eh. bakit ba. mahilig nga ako sa guessing games, at suspense.
kanina nga pala, nung pauwi kami ni nory, may nakita kaming mag-asawa. papasakay na sila sa bus. pero pasaway ang lalaki, LASING! hinihila ng babae. humiga ba naman sa lansangan. pinagtitinginan tuloy sila. grabe.
hanggang dito muna.
salamat sa pagtiyatiyaga mo na basahin ang walang kwenta kong post. :)
birthday na ng aming adviser na si mrs. mangaliman bukas, na unfortunately, galit pa rin sa amin. grabe kanina, nung mga bandang 6:00+ ko na nabuksan ang fone ko, at nakita ko yung mga messages ng dalawa kong kaklase na sina anne at nory, na nagtatanong kung sino ang pwedeng bumili ng cake para nga sa kanya. so ako, gusto ko sanang bumili, kaso c papito, nasa divisoria, bumibili ng mga kachorvahan namin sa buhay. haha! so wala akong kasama, until nung naisip ko na what if ako na lang ang bumili ng cake? tapos kasama ko si nory? tutal, malapit lang ang bahay niya sa amin, at sigurado naman na papayag ang mamita ko na bumili ng cake para nga sa adviser namin. pumayag naman, at partida, alam pa niya na galit sa amin ang adviser namin na iyon. ang galing nga eh. mahal ko mamita ko. YEHEY *JOSEPH*, haha!
so sinabi ko kay nory na payag ako, pero sasama dapat siya. umalis kami at about 7 pm. tapos dapat tutuloy kami sa goldilocks sa barangka. pero sabi ni mamita, sarado na iyon ng ganoong oras. so no choice, sa sm kami pumunta.
sa goldilocks kami tumuloy, pero tumingin kami sa red ribbon. AY SOSYAL! ang mamahal ng cakes doon. 5oo lang ang dala ko, at hindi kasya yun sa mga cakes ng r.r. nauwi kami sa goldilocks, at pinili ang triple blah blah. hindi ko alam pero ang flavor yung chocolate. in fact, tumawag pa kami ni nory kay gempyl, kasi meron akong gusto. meron din gusto si nory, kaya hindi kami makapagdecide. yung akin kasi, mas stylish ang dating, pero yung kay nory, mas masarap ang dating, so nanalo yung kay nory. pero yung sa kung anong message ang i-susulat doon sa cake, ako ang nanalo! hehe:
Mrs. Mangaliman,
Happy Birthday!
Love, 3A
P.S.: We're truly sorry.
oh diba? hehe. kinakabahan ako sa magiging reaction niya doon sa cake. kung yung letter nga na ginawa namin, hindi niya binasa, paano pa kaya yung cake? pero naniniwala ako na hindi niya ma-re-resist yung temptation ng cake. cake yun eh. mahal yun. higit na mahal kaysa dun sa mga cartolinang ginamit namin.
OPINION KO LANG TO HA? hindi ako naniniwala na hindi niya binasa yung letter. in the first place, paano naman niya malalaman na sorry letter yun, kung hindi niya binuksan yun, diba? malay niya, report lang pala yun, pero in fairness, kung report man yun, ang sosyal ha. nakatali pa. hehe.
anyway, mayroon kaming three activities for our filipino portfolio. as expected, wala pa akong nasisimulan. ang galing, hindi ba? :) tapos may design pa iyon. hehehe.
kinakabahan ako bukas, parang may mangyayari pero hindi ko pa alam kung ano iyon.
-mag-absent na lang kaya ako bukas?
ay wag. hindi pwede. maraming makakamiss sa akin. BLEH!! asatots. ang yabang naman nito.
kanina, may nalaman ako. wala lang. kung ano man yung nalaman ko, ang galing ko talaga. hindi nga, totoo. matagal ko nang nararamdaman yun. at na-confirm ko ngayon lang na totoo pala yun. at nahuli ko pa yung informant ko, kasi noong una, ayaw pa niyang sabihin eh, eh in one point ng pangungulit ko, nadulas, ayon. BISTO! :D
-->kung sino ka man, don't worry, hindi ko ipagsasabi iyon.
ang lapit na talaga ng christmas party. speaking of christmas party, ang cute. ng isusuot ko. wala lang, para sa akin cute siya. color green, na olive. hindi yung gusto kong green na light, kasi hindi bagay sa akin ang ganoong kulay. basta, surprise na lang. first time niyo makikitang mag-ganon ako. waher!!
kanina, nag-soundtrip kami ng kapatid ko. sa kwarto. nagandahan ako sa song ni panky ng pda, yung "behind those eyes". baduy na kung baduy, jologs na kung jologssss. pero para sa akin, cool ang jologs para sa inyo. *huh? gets? :D*
ang daming LOVE SONGS ngayon na nakakrelate ako. haha. does that mean may love life na ako? no. not necessarily. nyek!
ayan, bumalik na naman siya. ang galing ng timing. gusto ko na siyang makita. miss ko na siya. it's been 2 years since i last saw him. did i actually see him? no, erase, erase. it's been 2 years since i last felt his prescence. tama naman diba? iba ang 'see' sa 'feel (his prescence)' - pwedeng hindi mo makita ang nafi-feel mo. katulad ng multo. diba?
minsan, malabo rin akong tao. minsan, weirdo ako. yung tipong kakausapin ang sarili sa blog. tapos magpaparinig, pero hindi mo naman maisip kung sino ang pinaparinggan ko. hehe. mahilig rin akong mangbitin. maraming naiinis sa akin sa ganong ugali ko eh. bakit ba. mahilig nga ako sa guessing games, at suspense.
kanina nga pala, nung pauwi kami ni nory, may nakita kaming mag-asawa. papasakay na sila sa bus. pero pasaway ang lalaki, LASING! hinihila ng babae. humiga ba naman sa lansangan. pinagtitinginan tuloy sila. grabe.
hanggang dito muna.
salamat sa pagtiyatiyaga mo na basahin ang walang kwenta kong post. :)
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home